H. pylori zijn gram-negatieve bacteriën die een groot aantal verschillende stammen omvatten. H. pylori heeft een enorme de genetische diversiteit .
De detectie van H. pylori-infectie kan op verschillende manieren. Bloed antilichaam test, ontlastingtest, adem test – de bacterie produceert kooldioxide in de adem – zijn allemaal beschikbaar. Ook een urine test en endoscopische biopsie zijn opties.
Sinds zijn ontdekking is H. Pylori in verband gebracht met vele ziekten, niet alleen gastro-intestinale maar ook hematologische, cardiopulmonale, metabolische, neurologische en dermatologische. Wat de huid betreft, zijn er verslagen voor de betrokkenheid ervan bij de ziekte ontwikkeling van chronische spontane urticaria, Sjögren’s syndroom en Henoch-Schonlein purpura.
Veel studies zijn uitgevoerd om de verband tussen H. pylori-infectie en rosacea te beoordelen, maar er is nog steeds controverse over de kwestie. Er is een gebrek aan informatie over de genetische eigenschappen en de biologie van H. pylori. Er wordt voorgesteld dat de bacterie specifieke cytotoxinen produceert die leiden tot de vrijgave van histamine, prostaglandinen, leukotriënen en cytokinen. Er zijn echter geen onderscheidende histologische eigenschappen bij rosaceapatiënten die positief zijn voor H. pylori infectie.
Er is veel onderzoek gedaan naar de rol van Helicobacter pylori bij rosacea.
Deze onderzoeken hebben controversiële conclusies en als gevolg daarvan blijft de rol ervan dubbelzinnig. Sommige auteurs geloven dat H. pylori inderdaad een pathogenetische rol(ziekteveroorzakende rol) speelt in rosacea, en anderen vinden van niet, of accepteren alleen dat het een verergerende factor is in plaats van een oorzaak. Een andere vraag is of de uitroeiing van bacteriën rosacea verbetert en of er een verband is tussen H. pylori en rosacea subtype. Het uitroeien van de bacterie geeft meer verbetering bij het papulopustulaire subtype, wanneer er al maagklachten zijn. Meer dan bijvoorbeeld type 1 rosacea.
Daarnaast zijn er veel verschillende stammen met verschillende virulentie, dit zou tegenstellingen in onderzoeken kunnen veroorzaken. Bovendien is rosacea zelf een huidaandoening met vier verschillende subtypen, die elk een uiteenlopende oorzaak kunnen hebben. Daarnaast is H. pylori “gevonden” met verschillende methoden, zoals -urea adem test, H. pylori ontlasting antigeen test, serologische test met behulp van ELISA IgG test kit, en gastro-intestinale endoscopie. Hierdoor zijn de onderzoeken en conclusies onderling moeilijker te vergelijken. De meest precieze methode is biopsie, maar de nauwkeurigheid ervan hangt af van de locatie van het monster, waarbij monsters van vijf verschillende plaatsen nodig zijn. Bovendien is het niet erg duidelijk of H. pylori het enige maag/darm micro-organisme is dat een rol speelt, alleen of in combinatie met SIBO of andere darmmicrobiota, bij het ontstaan van rosacea.
Een andere belangrijke parameter is de rol van antibiotica. Hun eerdere gebruik in deelnemers aan de onderzoeken kan de resultaten beïnvloeden. Sommige auteurs pleiten ervoor dat ze werken door H. pylori uit te roeien, terwijl anderen wijzen op de ontstekingsremmende werking. De verwarring wordt verder versterkt door het feit dat sommige antibiotica die bekend zijn om hun anti-inflammatoire eigenschappen in rosacea, zoals tetracyclines, metronidazole of macroliden, ook worden gebruikt om H. pylori-infectie te behandelen.
De conclusie
De bacterie is in het verleden vaak in verband gebracht met rosacea. Recentere onderzoeken spreken die resultaten weer tegen. Toch is het vinden van deze bacterie niet zo moeilijk en wellicht is het de moeite waard om het uit te sluiten bij maagklachten. Want als we iets weten over rosacea, is het dat het vele verschillende oorzaken heeft. En je zou maar net die ene zijn waarbij de helicobacter wel een rol speelt. Maar dat is mijn bescheiden mening.